آرتمیا در بخش غذای زنده دامنه وسیعی را به خود اختصاص داده تا جایی که در برخی موارد به عنوان غذای زنده منحصر بفرد ارزش پیدا کرده است. در این مطالعه Artemia franciscana تخم گشایی شده در شرایط آزمایشگاهی در پنج تیمار(A, B, C, D, E) هر یک با سه تکرار با تراکم 500 عدد در لیتر در ظروف کوچک 4 لیتری با جلبک کلرلا به مدت 3 هفته تغذیه گردید. در طول مدت آزمایش تمامی شرایط مانند دما، شوری و pHجهت تمام تیمارها یکسان در نظر گرفته شد. بر اساس نتایج بعمل آمده مشخص گردید ازنظر طول، تیمار B با تراکم 16 میلیون، از نظر بازماندگی تیمار C با تراکم 12 میلیون و از نظر وزن تیمارB با تراکم 16 میلیون، وضعیت مناسب تری را نسبت به سایر تیمارها داشته اندو اختلاف معنی داری را با سایر تیمارها نشان دادند(05/0>P). هدف از اجرای این پژوهش بررسی اختلاف میان غلظت های مختلف جلبک کلرلا جهت تغذیه ناپلیوس های آرتمیا و مقایسه این غلظت ها جهت سنجش رشد و میزان بازماندگی ناپلیوس ها بود.
)